Er is er een jarig, hoera, hoera!

Het is alweer 6 jaar geleden dat onze kleine man geboren werd.  Ja, de tijd gaat snel!  Nu hij in het eerste leerjaar zit, worden er geen verjaardagskronen meer gemaakt.  Dus moest ik daar zelf voor zorgen.  Ik zag in blogland al dikwijls deze kroon voorbij komen.  En ik had hem nog nooit gemaakt omdat er telkens eentje door juf-lief werd gemaakt.  Maar deze keer maakte ik dus wel een kroon voor Joran, en Polkadotjes was dan ook mijn muze.  De stofjes koos hij zelf uit mijn nog bescheiden collectie, een herkenbaar stofke dus...

Samen met zijn neefje Mauro reed hij rondjes op zijn tractor.  Van een feest gesproken!

Een gebreid kleedje voor de dochter

Florien heeft de slechte gewoonte om altijd haar trui uit te doen.  Of het nu warm of koud is, ze komt altijd zonder trui thuis.  Oplossing: ofwel naai je de trui vast aan haar vel (daarmee wordt ze nu afgedreigd...  ocharm) ofwel brei je een kleedje.  De laatste mogelijkheid bekoorde me het meest.  Want ja, als ze haar kleedje uitdoet, tja dan staat ze daar wel mooi te blinken in haar kousen en t-shirt... 
Het patroontje kwam uit hetzelfde boekje van de trui van Joran. 

Ik ben eigenlijk best tevreden met het resultaat.  Maar mocht ik het overdoen, dan breide ik het kleedje een maatje groter. 

bloemenrok

En het is er dan toch van gekomen!  Ik heb een rok voor mezelf gemaakt.  De kennis en tuto van Mme Zsazsa en de raad en geduldige uitleg van Ann hebben me in staat gesteld om dit resultaat af te leveren.  Hij past, da's toch al iets.... 

Dit mooie stofje kreeg ik van mijn schoonmoeder.  Het is een stof waar verschillende motieven over meerdere panden zijn verdeeld.  Ik heb nu voor de bloemetjes gekozen.  De streepkes heb ik nog over... Wie weet komt er daar ook nog wel eens iets van onder het machien gerold...

Tikkende naalden

Dat de beinaalden terug van onder het stof zijn gehaald hebben ze geweten bij ons thuis.  Mijn ventje wordt ambetant van het getik 's avonds als hij eens thuis is.  De kinderen zitten aan mijn oren te zagen of hun trui nu al klaar is en indien niet, of ze hem dan al eens mogen passen...  Dat laatste is nogal moeilijk als de stukken die al klaar zijn nog niet aan elkaar hangen. 
Maar er is hoop, de trui voor Joran is al een kleine 14 dagen af en is zelfs al gedragen!  Mocht ik hem opnieuw breien, ik zou toch een iets dunnere naald gebruiken want nu is de steek nogal "grof" maar kom, hij is er weg van en ik vind het ook wel iets hebben...

Nu ben ik een kleedje voor Florien aan het breien...  De naalden blijven dus tikken!

Een turnzakje voor Joran

In september start onze Joran in het eerste leerjaar.  Zijn juf kwam langs en een van de zaken die ze moeten meebrengen is een turnzakje.  Ik heb het niet zo voor die Cars, Micky Mouse, en consoorten dus dacht ik, ik maak zelf een turnzakje!  Ik wist dat ik al op de een of andere blog een heel mooi voorbeeld had gezien en dus ging ik op zoek. 
En jawel bij Polkadotjes vond ik de link naar het patroontje terug.  En dit is mijn resultaat....

Mijn moeder had nog het bedrukte jeansstofke liggen van toen wij klein waren, mijn schoonmoeder had nog een restje van het blauw, rood, wit stofke liggen van toen ze ooit een kleedje maakte voor mijn oudste schoonzus en het rood met witte bolleke komt van Pand Diependaele.  Als dat geen goedkoop zaksken is!

leve de schoonmama!!!

Het is een heel eindje geleden dat er hier nog een teken van leven werd gegeven.  De naaimachine heeft niet echt helemaal stilgestaan maar er zijn nog steeds geen afgewerkte zaken om met de nodige trots te presenteren....
Het zeteltje vanuit het onderdeel naaitechnieken van de opleiding meubelstofferen is bijna klaar.  Maar de lessen zijn voorbij en ik kom er maar niet toe om door te doen... 
Mijn stoeltje van de stoffeerlessen zelf is bijna af maar we hebben maar 2 lessen meer te gaan...  Ben dus eens benieuwd of dit wel af zal geraken...
En de broek die ik voor mijn zoontje aan het maken ben, in een teststof dan wel, ligt mooi opgeplooid in een zakje te wachten op veeeeeeeel courage van mezelf om door te doen....

Maar ik zou hier geen post plaatsen mocht er niet iets zijn wat ik kan tonen.  In bovengenoemde les naaitechnieken kwam ik tot de vaststelling dat een collega leerling een wel heel erg practisch naaidinges heeft.  Het is een soort van speldkussen met daaraan een zakje waar je je afval in kan laten verdwijnen.  En dat ding valt dus niet in de grond!!!  Tja dat wou ik dus helemaal ook hebben...  De schoonmama van de collega had dit voor haar gemaakt, maar ik mocht het wel eens meenemen en het na-apen.  Nadat het enkele weken stof heeft liggen vangen in mijn nieuwe naaikamer moest ik het toch wel dringend eens bestuderen want ja, de collega leerling wil het natuurlijk wel terug!
Bon gisterenavond ben ik er dan aan begonnen en voilà deze middag heb ik het afgewerkt. 

Geef toe, heel erg practisch hé dat ding?!?
Enne, leve de schoonmama van de collega leerling!

wat gaat de tijd toch snel...

En jawel vandaag is ons kleine meisje 4 jaar....  Wat gaat de tijd toch snel!  Gisteren, paasmaandag, was het grote feest onder een stralende zon.  En jawel, het is gelukt, haar kleedje was af.

Het vestje die ik voor haar haakte heeft ze niet van doen gehad dankzij de zomerse temperaturen!  Maar daar gaan we niet om treuren...