Er is er een jarig, hoera, hoera!

Het is alweer 6 jaar geleden dat onze kleine man geboren werd.  Ja, de tijd gaat snel!  Nu hij in het eerste leerjaar zit, worden er geen verjaardagskronen meer gemaakt.  Dus moest ik daar zelf voor zorgen.  Ik zag in blogland al dikwijls deze kroon voorbij komen.  En ik had hem nog nooit gemaakt omdat er telkens eentje door juf-lief werd gemaakt.  Maar deze keer maakte ik dus wel een kroon voor Joran, en Polkadotjes was dan ook mijn muze.  De stofjes koos hij zelf uit mijn nog bescheiden collectie, een herkenbaar stofke dus...

Samen met zijn neefje Mauro reed hij rondjes op zijn tractor.  Van een feest gesproken!

Een gebreid kleedje voor de dochter

Florien heeft de slechte gewoonte om altijd haar trui uit te doen.  Of het nu warm of koud is, ze komt altijd zonder trui thuis.  Oplossing: ofwel naai je de trui vast aan haar vel (daarmee wordt ze nu afgedreigd...  ocharm) ofwel brei je een kleedje.  De laatste mogelijkheid bekoorde me het meest.  Want ja, als ze haar kleedje uitdoet, tja dan staat ze daar wel mooi te blinken in haar kousen en t-shirt... 
Het patroontje kwam uit hetzelfde boekje van de trui van Joran. 

Ik ben eigenlijk best tevreden met het resultaat.  Maar mocht ik het overdoen, dan breide ik het kleedje een maatje groter. 

bloemenrok

En het is er dan toch van gekomen!  Ik heb een rok voor mezelf gemaakt.  De kennis en tuto van Mme Zsazsa en de raad en geduldige uitleg van Ann hebben me in staat gesteld om dit resultaat af te leveren.  Hij past, da's toch al iets.... 

Dit mooie stofje kreeg ik van mijn schoonmoeder.  Het is een stof waar verschillende motieven over meerdere panden zijn verdeeld.  Ik heb nu voor de bloemetjes gekozen.  De streepkes heb ik nog over... Wie weet komt er daar ook nog wel eens iets van onder het machien gerold...

Tikkende naalden

Dat de beinaalden terug van onder het stof zijn gehaald hebben ze geweten bij ons thuis.  Mijn ventje wordt ambetant van het getik 's avonds als hij eens thuis is.  De kinderen zitten aan mijn oren te zagen of hun trui nu al klaar is en indien niet, of ze hem dan al eens mogen passen...  Dat laatste is nogal moeilijk als de stukken die al klaar zijn nog niet aan elkaar hangen. 
Maar er is hoop, de trui voor Joran is al een kleine 14 dagen af en is zelfs al gedragen!  Mocht ik hem opnieuw breien, ik zou toch een iets dunnere naald gebruiken want nu is de steek nogal "grof" maar kom, hij is er weg van en ik vind het ook wel iets hebben...

Nu ben ik een kleedje voor Florien aan het breien...  De naalden blijven dus tikken!

Een turnzakje voor Joran

In september start onze Joran in het eerste leerjaar.  Zijn juf kwam langs en een van de zaken die ze moeten meebrengen is een turnzakje.  Ik heb het niet zo voor die Cars, Micky Mouse, en consoorten dus dacht ik, ik maak zelf een turnzakje!  Ik wist dat ik al op de een of andere blog een heel mooi voorbeeld had gezien en dus ging ik op zoek. 
En jawel bij Polkadotjes vond ik de link naar het patroontje terug.  En dit is mijn resultaat....

Mijn moeder had nog het bedrukte jeansstofke liggen van toen wij klein waren, mijn schoonmoeder had nog een restje van het blauw, rood, wit stofke liggen van toen ze ooit een kleedje maakte voor mijn oudste schoonzus en het rood met witte bolleke komt van Pand Diependaele.  Als dat geen goedkoop zaksken is!

leve de schoonmama!!!

Het is een heel eindje geleden dat er hier nog een teken van leven werd gegeven.  De naaimachine heeft niet echt helemaal stilgestaan maar er zijn nog steeds geen afgewerkte zaken om met de nodige trots te presenteren....
Het zeteltje vanuit het onderdeel naaitechnieken van de opleiding meubelstofferen is bijna klaar.  Maar de lessen zijn voorbij en ik kom er maar niet toe om door te doen... 
Mijn stoeltje van de stoffeerlessen zelf is bijna af maar we hebben maar 2 lessen meer te gaan...  Ben dus eens benieuwd of dit wel af zal geraken...
En de broek die ik voor mijn zoontje aan het maken ben, in een teststof dan wel, ligt mooi opgeplooid in een zakje te wachten op veeeeeeeel courage van mezelf om door te doen....

Maar ik zou hier geen post plaatsen mocht er niet iets zijn wat ik kan tonen.  In bovengenoemde les naaitechnieken kwam ik tot de vaststelling dat een collega leerling een wel heel erg practisch naaidinges heeft.  Het is een soort van speldkussen met daaraan een zakje waar je je afval in kan laten verdwijnen.  En dat ding valt dus niet in de grond!!!  Tja dat wou ik dus helemaal ook hebben...  De schoonmama van de collega had dit voor haar gemaakt, maar ik mocht het wel eens meenemen en het na-apen.  Nadat het enkele weken stof heeft liggen vangen in mijn nieuwe naaikamer moest ik het toch wel dringend eens bestuderen want ja, de collega leerling wil het natuurlijk wel terug!
Bon gisterenavond ben ik er dan aan begonnen en voilà deze middag heb ik het afgewerkt. 

Geef toe, heel erg practisch hé dat ding?!?
Enne, leve de schoonmama van de collega leerling!

wat gaat de tijd toch snel...

En jawel vandaag is ons kleine meisje 4 jaar....  Wat gaat de tijd toch snel!  Gisteren, paasmaandag, was het grote feest onder een stralende zon.  En jawel, het is gelukt, haar kleedje was af.

Het vestje die ik voor haar haakte heeft ze niet van doen gehad dankzij de zomerse temperaturen!  Maar daar gaan we niet om treuren...

Paspelzakken en flanelsteken

Voor Joran heb ik in mijn prille stikmachiencarrière nog niets gemaakt.  Het aantal stofkes en ideetjes en patroontjes voor ons Florien liggen heel geduldig te wachten in mijn kast.  Dit is een niet zo evenwichtige verhouding dus dacht ik bij mezelf, ik begin eens aan die broek voor Joran...  Stap 1 is het stikken van de paspelzakken.  Ja, neem het mij nu niet kwalijk maar ik had nog nooit van die dingen gehoord...  Na wat opzoekwerk op het wereldwijde web en het raadplegen van mijn naaibijbel dacht ik deze uitdaging wel aan te kunnen....  Maar met het vastrijgen, strijken, doorstikken, flanelsteken, hoekjes omplooien en nog meer van datte, moet ik tot de spijtige conclusie komen dat de paspelzak deze eerste veldslag gewonnen heeft... 
Mocht er iemand een gouden tip hebben, laat maar komen!  Want dit is dan toch wel een oorlog die ik wil winnen, ah ja!

bloemenbroche à la zsazsa maar dan int klein

De bloemenbroche à la Madame ZsaZsa is klaar.  Het kleedje is eigenlijk ook klaar maar de fotoshoot laat nog even op zich wachten! 

Perfect is ze niet, maar niet slecht voor een eerste kleine versie, toch?

de kers op de taart

De werken aan het verjaardagskleedje voor ons prinses liggen al een tijdje stil...  Het zoveelste "probleem" heeft me een beetje de moed ontnomen, het rokgedeelte is te lang en nu moet ik ettelijke engelse naden lospeuteren om een juiste hoeveelheid stof van het juiste stuk stof te kunnen afsnijden.  Maar eens dat gedaan is moet ik nog enkel een rits inzetten, het rokgedeelte dichtstikken en een zoomke doen... haha, als dat niet simpel klinkt!

Maar vergis je niet, ik heb helemaal niet stilgezeten!  't Is te zeggen, mijn handen hebben niet stilgestaan...  Ondertussen heb ik het jasje dat niet gebreid maar gehaakt moest worden al volledig afgewerkt! 

Tadaaaaa!!!!

De kleuren zijn niet echt zoals ze moeten zijn in de foto's maar die van de algemene foto komen dicht in de buurt...  En let op de kersenknoopjes, die vind ik supermooi....

Nu nog een mooie bloemenbroche al à la zsazsa en dan is het echt af.... 

Op naar het kleedje dan maar ;-)

verborgen schat....

En jawel bij het opentrekken van deze kast.....

Ontdekte ik een fantastisch mooi stofke... 

Ik heb al een stuk uitgenomen en die zit momenteel in het wasmachien.... Ik hoop dat het er goed uitkomt, want hier zie ik potentieel in!



Ons naaionderonsje kreeg niet alleen een naam maar ook een blog!

Ik startte mijn blog naar aanleiding van ons eerste naaionderonsje.  Op dat moment had ons clubke nog geen naam maar nu is het zover!  Niet alleen vond Eva een naam maar ze begon ook prompt een blog.  Dus je weze gewaarschuwd de DULLE NAAIGRIETEN IN KRAK zijn officieel een feit. 

Niet echt een faire naam omwille van onze echte vent die ook meedoet.  En het moet gezegd, hij kent geen vrees want hij start simpelweg met het fabriceren van een linnen broek voor hemzelve....  Van een krak gesproken!  Maar hoe zou je in godsnaam dulle naaigrieten tweeslachtig moeten maken? 
Wie het weet mag het me altijd komen zeggen ;-)

vleermuistrui

en jawel, het is eindelijk zover, de vleermuistrui voor Joran is klaar! 
Het patroon komt uit Bergère de France, creaties 10/11. 

Ben er toch stiekem een beetje trots op ;-)

een kleedje voor mijn prinsesje....

Binnenkort wordt ons kleine meisje 4 jaar...  Nog iets meer dan een maand te gaan maar hoogtijd om in actie te schieten als ik haar in een eigen creatie wil steken op haar feest!
Ik maak een kleedje gebaseerd op het zomerjurkje van EMMA EN MONA.  Hier ben ik mee gestart tijdens ons allereerste naaionderonsje.  Helaas kan ik de volgende keer niet gaan en moet ik dus zelf verder uitzoeken hoe ik het in elkaar gezet krijg.  Ah ja, want ik heb een deadline te halen.
Het bovenstukje  komt ook uit een Ottobre (help ik weet niet meer welke....) maar dit heeft enkele noodzakelijke aanpassingen gekregen.  En wel omdat bij het uittesten van de opening waar het hoofdje moet komen, bleek dat Florientjes hoofd niet kon passeren....  Opensnijden op de rug dan maar en de pas ontdekte (zelfgemaakte!) biaislinten ertussen om dan een ritske te placeren (dixit Ann).  Ik kruis bij deze al mijn vingers, tenen en alle andere mogelijke ledematen in de hoop dat dit goed komt!  De mouwtjes komen dan weer uit de Ottobre van januari 2011. 
Het kleedje is nog een work in progress...

Omdat het eind april nog wat friskes kan zijn wou ik ook een giletje breien voor bij haar kleedje.  Bij Ann Lannoo couture, mijn steun en toeverlaat die alle in mijn ogen onoplosbare foefelingen toch weer helemaal juist krijgt, vonden we een prachtig vestje in Bergère voor kinderen.  Bleek dat dit niet gebreid moest worden maar wel gehaakt.  Dus ja, dat wordt mijn volgende uitdaging! 

Mocht heel dit plan lukken, dan krijg je zeker foto's te zien.  Mocht het stil blijven, dan weet je genoeg ;-)

adoptie van een fotokodakzakske

Eigenlijk is het helemaal niet eerlijk dat dat kleine fototoestelleke altijd in mijn handtas meegezeuld wordt zonder dat het enige bescherming krijgt.  Vandaar het idee om een fotokodakzakse te maken. Ah ja "maken", want nu ik het naaimachien ontdekt heb is er geen haar meer op mijn hoofd die eraan denkt om zo'n hoesje te gaan kopen, ah neen!
Zo clever om dat zelf uit te denken ben ik niet, de mosterd haalde ik hier.
Toen het fotokodakzakske klaar was bleek dat mijn fotokodakske niet in het zakske paste...  De buitenstof is nogal dik en ook de vulling is nogal aan de zware kant.  Dus bye bye fotokodakzakse...  MAAR aangezien mijn gsm ook zo zielig verloren ligt te gaan in mijn handtas heb ik efkes gecheckt of we geen adoptie kunnen op poten zetten. 
Et voilà!

Met veel tijd en goesting zal ik dan toch maar nog eens een fotokodakzakse maken, beloofd!

Cadeaux pour les femmes....

Ik was al enige tijd op zoek naar een mooi blikken doosje om mijn knoopjes in te bewaren.  Maar getrouwd zijnde met een antiquair en zelf ook in de zaak meedraaien weiger ik een nieuw blikken doosje te kopen.  Dus het moest een oud zijn, maar ook een mooi, en het mocht niet te duur zijn....  allez, eigenlijk wil ik het gewoon gratis, voor niks, Cadeaux pour les femmes (zoals A. en ik het zo mooi kunnen zeggen in la douce France). 
En dan wat het zo ver...
Zalig vind ik het, een kast opentrekken die vies en vuil bij ons aankomt en dan daarin schatten ontdekken... 
Als dat geen schone cadeau is!?

het allereerste naaionderonsje

Vandaag ga ik naar ons allereerste naaionderonsje.  Samen met een vriendin kregen we het gekke idee om zelf kledij te maken voor onze kinderen.  Enige probleem is/was dat we nog niet echt overweg kunnen met een naaimachine.  De eerste stapjes, of beter steekjes, heb ik gezet in het onderdeel "naaien" binnen de opleiding meubelstofferen.  Hier hebben we toch wel al een kussen leren maken, een heuse rechthoek dan nog wel, met een bies!  Momenteel zijn we bezig aan een zetelhoes voor een zelfgemaakt kinderzeteltje.  Misschien later, mocht het ooit af raken, foto's hiervan!
Dus vanavond vliegen we erin....  Ik kijk er erg naar uit want mijn enkele probeersels hebben me telkens wel bloed, zweet en hopen vragen opgeleverd!